Waar ben je naartoe gegaan en hoe lang duurde de reis?
Ik ben op Everest-trektocht gegaan in Nepal – het was al mijn tweede bezoek aan dit prachtige land. De reis, inclusief vluchten, transfers en de trektocht zelf, duurde drie weken. Elke dag was anders, vol nieuwe uitzichten, uitdagingen en stilte, iets wat je bij ons niet snel meemaakt.
Was het een solo-trip of reisde je met iemand?
Het oorspronkelijke plan was een klassieke vrouwenreis – vier vriendinnen die besloten hadden om een beetje een ongebruikelijk avontuur aan te gaan. Uiteindelijk werd ons team echter uitgebreid met twee mannen die zich bij ons aansloten. We hebben alles zelf georganiseerd, van vliegtickets tot accommodatie, en tijdens de trektocht zelf werden we begeleid door een ervaren Nepalese gids, die ons steunde en inspireerde.
Wat was het belangrijkste doel of de belangrijkste motivatie voor deze reis?
Eerlijk gezegd was het doel niet om het basiskamp van de Everest te “veroveren”, maar eerder om mezelf weer te vinden. Ik had behoefte om te vertragen. Even uit de dagelijkse mallemolen van verplichtingen, beslissingen en constant nadenken stappen. Ik wilde mijn hoofd leegmaken, het eindelijk even met rust laten, zonder druk, zonder verwachtingen.
Nepal is in dat opzicht een magische plek – de eenvoud van het leven, de stilte van de bergen, de geweldige energie in de tempels, de glimlach van de lokale bevolking en het uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, dat alles dwingt je om hier en nu te zijn. En als je dan voor het eerst naar de Everest kijkt, ben je helemaal onder de indruk. Niet vanwege de hoogte of de bekendheid van deze plek, maar vanwege de stille kracht die je er voelt.
Deze reis was voor mij een terugkeer naar mezelf – naar het plezier in gewone dingen, naar dankbaarheid, naar innerlijke rust. Het was niet alleen een reis door de bergen van de Himalaya, maar vooral een reis naar binnen.
In welk terrein heb je de schoenen het meest gebruikt?
Ik had de Barefooty praktisch de hele trektocht aan mijn voeten – vanaf lagere hoogtes tot het moment dat het begon te sneeuwen en ik moest overschakelen op bergschoenen. Ik liep ermee over rotsachtige paden, dorpsweggetjes, trappen en stoffige stukken. Maar ik heb ze niet alleen in de bergen gedragen – ik had ze ook aan tijdens wandelingen in Kathmandu en in het vliegtuig, omdat ze extreem comfortabel en licht zijn. Ze waren mijn meest frequente “metgezel” tijdens de hele reis.
Hoe bevielen de schoenen u – wat zou u benadrukken op het gebied van comfort, duurzaamheid of functionaliteit?
Ze bevielen uitstekend. Ik zou vooral benadrukken hoe natuurlijk je je erin kunt bewegen – je voet kan werken zoals het hoort en daardoor voelde ik me vrijer, ongedwongener. Geen drukplekken, geen pijn – zelfs na een lange dag. Tegelijkertijd was ik verrast door hun duurzaamheid – ondanks het dagelijkse gebruik op bergpaden in moeilijker terrein bleven ze in perfecte staat. Ze drogen snel, ademen goed en werken gewoon goed. In combinatie met goede sokken waren het zeer comfortabele en betrouwbare schoenen.
Had de schoen een eigenschap die u tijdens de reis verraste?
Ik was verrast dat ik me zelfs op rotsachtig en oneffen terrein stabiel en zeker voelde. In eerste instantie denk je dat je een dikke zool nodig hebt, maar het tegendeel is vaak waar – het volstaat dat de voet goed werkt en het terrein waarneemt. Ik was aangenaam verrast dat ik er een groot deel van de trektocht mee kon afleggen zonder me moe of overbelast te voelen. Barefoots zijn voor mij een symbool geworden van lichtheid – niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Ze herinneren me eraan dat langzaam, natuurlijk en met respect voor je eigen lichaam lopen de beste manier is.
Kunt u een opvallende ervaring of moment beschrijven dat u met de reis (en idealiter ook met de schoenen) associeert?
Een van de onvergetelijke momenten was toen ik me na een dag lang wandelen realiseerde dat ik mijn wandelschoenen in Namche Bazaar was vergeten. Op dat moment dacht ik dat het niet helemaal ideaal was, maar ik raakte niet in paniek – ik wist dat het terrein nog niet zo zwaar was en dat ik met barefootschoenen verder kon gaan. Het echte probleem zou pas later komen, als er sneeuw zou vallen en wandelschoenen noodzakelijk zouden zijn.
Gelukkig regelde onze Nepalese gids alles snel en bracht een vijftienjarige jongen uit de lokale gemeenschap diezelfde avond nog wandelschoenen voor me. Dat moment maakte me erg blij en liet me zien hoezeer je op de lokale bevolking kunt vertrouwen.
Was er tijdens de tocht een moeilijker stuk waar de schoenen echt hun nut bewezen?
Een van de moeilijkere stukken was de dag waarop we lang naar beneden liepen – we liepen enkele uren achter elkaar over een rotsachtig pad, waar elke stap concentratie vereiste. Het terrein was ruig, met losse stenen en wortels. Ik was verrast hoezeer ik kon vertrouwen op mijn barefooty. Omdat ik elke oneffenheid in de grond voelde, liep ik op gevoel, stap voor stap.
Veel mensen denken dat barefooty niet geschikt zijn voor in de bergen. Ik realiseerde me juist dat als je voet echt goed werkt, hij veel meer aankan dan ik had verwacht. Het was een beetje een uitdaging, maar ik heb het met gemak volbracht, letterlijk.
Zou je onze schoenen aan iemand anders aanbevelen voor een soortgelijk soort reizen?
Zeker weten. Het hangt natuurlijk af van het specifieke terrein en de gewoontes van elke persoon, maar als iemand al ervaring heeft met barefoot schoenen en weet hoe zijn lichaam erop reageert, kunnen ze een geweldige metgezel zijn, zelfs op zo’n lange en veeleisende trektocht. Voor mij waren barefoot schoenen tijdens de reis een symbool van vrijheid, lichtheid en contact met de aarde. Hoewel ik op sommige stukken wandelschoenen droeg, keerde ik altijd graag terug naar barefoot schoenen.
Welke drie woorden zouden volgens u uw ervaring met onze schoenen het beste omschrijven?
Lichtheid – vrijheid – vertrouwen.
