Ταξίδι στις Δολομίτες: Αναρρίχηση, αδρεναλίνη και δοκιμή παπουτσιών σε δύσκολο έδαφος

Γιατί επέλεξες τα Δολομίτια και την περιοχή του Lago di Garda;

Ήμασταν στην περιοχή αναρρίχησης γύρω από τη λίμνη Γκάρντα. Είναι ένα είδος Μέκκας για τους αναρριχητές – για μένα ήταν η πρώτη επίσκεψη, αλλά τα παιδιά με τα οποία πήγα γνωρίζουν καλά την περιοχή. Εγώ ο ίδιος αναρριχώμαι πάνω από είκοσι χρόνια, οπότε είχα πολλά να συγκρίνω.

Πόσο διήρκεσε η εκστρατεία και τι καταφέρατε να κάνετε;

Κάναμε μονοήμερες διαδρομές, συνδυασμό ferrat και κλασικής αναρρίχησης. Δεν μετράμε τα χιλιόμετρα, αλλά τη δυσκολία. Αναρριχηθήκαμε κυρίως σε διαδρομές D και E, που είναι για έμπειρους αναρριχητές – απαιτούν καλή φυσική κατάσταση και σιγουριά στις κινήσεις.

Προετοιμάστηκες με κάποιο ειδικό τρόπο;

Ειλικρινά, όχι. Για μένα ήταν περισσότερο μια ενεργητική διακοπές, έχω την φυσική κατάσταση για τέτοιες αποστολές. Περισσότερο ανυπομονούσα να αδειάσω το μυαλό μου και να αναρριχηθώ.

Πώς ήταν το έδαφος;

Πολύ βραχώδης. Συνήθως έπρεπε πρώτα να ανεβούμε με τα σακίδια στην πλάτη μέχρι την αφετηρία και μετά ξεκινούσε η αναρρίχηση – πάντα ανηφορικά. Σε ένα τμήμα αναρριχηθήκαμε σε ένα πανέμορφο φαράγγι, ήταν πραγματικά εξαιρετικό.

Είχατε ως στόχο συγκεκριμένες κορυφές;

Όχι, αυτό δεν είναι κλασική πεζοπορία. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές, που κάθε μέρα επιλέγαμε ανάλογα με τη διάθεσή μας και τον καιρό. Πάντα διαφορετική τοποθεσία, διαφορετικός τύπος ανάβασης.

Και τι γίνεται με τον καιρό – σας ευνοούσε;

Απόλυτα υπέροχο. Πάνω από 20 βαθμούς, ιδανικό για αναρρίχηση. Μόνο μια φορά το πρωί έβρεξε, αλλά χρησιμοποιήσαμε μια ημι-σπηλιά, όπου μπορούσαμε να αναρριχηθούμε ακόμα και στη βροχή. Ήμασταν τυχεροί που ήμασταν οι πρώτοι εκεί – σύντομα γέμισε με άλλους αναρριχητές.

Αξέχαστη στιγμή;

Η αναρρίχηση στο φαράγγι με τη γέφυρα από σχοινί πάνω από το ρυάκι. Παντού γύρω βράχοι, από κάτω σου νερό και ένα ατσάλινο σχοινί αντί για μονοπάτι. Ήταν μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω εύκολα.

Δοκίμασες και κάποιο εξοπλισμό στην εκδρομή;

Ναι, δύο μοντέλα από την Bennon – τα μποτάκια Peak και τα χαμηλά Tribit. Τα Peak τα είχα ήδη και πρέπει να πω ότι είναι από τα καλύτερα που έχω φορέσει ποτέ σε ferrata. Τα Tribit με εξέπληξαν – είχαν εξαιρετική πρόσφυση στο έδαφος, παρόλο που είναι χαμηλά.

Πώς τα πήγες με τα παπούτσια την πρώτη μέρα; Χρειαζόταν να τα φθείρεις;

Τα Tribit καθόλου, ήταν άνετα από την πρώτη στιγμή. Τα Peaky τα είχα ήδη φορέσει, αλλά ταίριαζαν τέλεια. Ούτε ένα φουσκάλα.

Και άνεση, στήριξη, σταθερότητα;

Στα πόδια μου είναι τέλεια, μόνο θα ήθελα να μπορούσα να τα δέσω πιο σφιχτά μέχρι την άκρη. Για κάποιον με πιο φαρδιά πόδια, όμως, μπορεί να είναι ιδανικά. Και συνολικά – εξαιρετική στήριξη και ασφάλεια σε οποιοδήποτε έδαφος.

Θα τα συνιστούσες σε άλλους;

Χωρίς δισταγμό. Είναι φτιαγμένα για το έδαφος, είτε πηγαίνεις στα Τάτρα, στις Άλπεις ή στις ferratas. Αξιόπιστα, σταθερά, ανθεκτικά. Ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι στα βουνά.

Δοκίμασες και ρούχα για υπαίθριες δραστηριότητες;

Ναι, το , τα σορτς Kratos και , τα παντελόνια Fobos. Τα σορτς είναι άνετα, ελαστικά, ιδανικά για αναρρίχηση όταν κάνει ζέστη. Τα παντελόνια τα φορούσα κυρίως το πρωί – έχουν τέλεια εφαρμογή, δεν περιορίζουν την κίνηση, είναι απλά ποιοτικά ρούχα για υπαίθριες δραστηριότητες.

Τι σου έδωσε η αποστολή;

Φυσικά ήταν ωραία, ψυχικά ακόμα περισσότερο. Να χαλαρώσω, να είμαι με τους φίλους μου, να αναρριχηθώ, να κοιτάζω από τις κορυφές προς τα κάτω – για μένα είναι η ιδανική χαλάρωση.

Τι θα συμβούλευες σε όσους θέλουν να πάνε για πρώτη φορά στις Δολομίτες;

Να επιλέξουν μια διαδρομή ανάλογα με τις ικανότητές τους. Οι ferratas δεν είναι μόνο για ειδικούς – μπορούν να επιλέξουν δυσκολία από Α έως F. Και ο εξοπλισμός, κυρίως τα παπούτσια, είναι βασικός. Σίγουρα προτείνω το Bennon, είτε είσαι αρχάριος είτε επαγγελματίας.

Σκοπεύεις να επιστρέψεις; Και πού θα πας την επόμενη φορά;

Σίγουρα. Θα ήθελα να επιστρέψω στις Δολομίτες. Αλλά με ελκύουν και νέες προκλήσεις – ίσως η Σλοβενία, ίσως και πιο μακριά. Η αναρρίχηση σου ανοίγει πάντα νέους ορίζοντες.